ماکروجلبک ها دسته ی مهمی از گیاهان پست هستند و در پایه هرم غذایی در دنیای آبزیان قرار دارند. این گروه از گیاهان شامل گروهی از جلبک های سبز، جلبک های قرمز و جلبک های قهوه ای می باشند. پراکنش وسیع جغرافیایی دارند و در زیستگاه متنوعی بخصوص بسترهای با جنس سخت رشد می کنند(ریاحی، 1377؛ کیانمهر، 1384). جلبكها از دو جنبه اقتصادي و اكولوژيكي داراي اهميت زيادي مي باشند. از نظر اكولوژيكي، جلبكها در پايه هرم انرژي اكوسيستم هاي عظيم دريايي بوده و به عنوان توليد كنندگان اصلي زنجيره غذايي، تثبيت كنندگان ازت و ايجاد اكوسيستم هاي خاص و تامين زيستگاه مناسب براي آبزيان داراي نقش حياتي مي باشند. از جنبه اقتصادي اين گياهان در تهيه علوفه، كود و توليد بسياري از پلي ساركاريدهاي با ارزش نظير آگار، كاراژينان و آلژينها حائز اهميت بوده و مصارف مستقيم اين گياهان و فيكوكلوييدهاي قابل استخراج از آنها روز به روز در حال گسترش مي¬باشد. همچنين، جلبكها به عنوان منبع غذايي نخستين براي انواع زئوپلانكتون ها و لارو آبزيان جايگاه خاصي در صنعت آبزي پروري يافته اند(Volkman et al, 1989). منبع اصلي جلبك ها منابع آبي طبيعي است كه تحقيقات متنوعي براي شناسايي تنوع جلبك ها انجام گرفته است. بررسي تنوع گونه اي جلبك هاي بومي منطقه و ارزيابي پتانسيل پرورش انبوه، ارزش غذايي و يافتن كاربرد آنها مي تواند بنيادي ترين تحقيق در آغاز صنعتي سازي پرورش و استفاده از جلبك ها باشد. مطالعه بر روي جلبك ها اطلاعات مفيدي درباره وضعيت بوم شناختي منطقه ي مورد نظر به دست مي دهد كه در مديريت سواحل كاربرد فراواني خواهد داشت. جلبك هاي ماكروسكوپي به طور اختصاصي در سواحل صخره اي يا قلوه سنگي يا در مكان هايي از ساحل كه بستر مناسبي براي چسبيدن وجود داشته باشد، رشد مي كنند(Dawes, 1981).