جزیره هرمز درسال 1507م توسط پرتغالی ها اشغال شد و سرانجام جزیره در سال1622م به دستورشاه عباس اول وبه وسیله ی امام قلی خان، حاکم فارس، ازدست پرتغالی ها به درآمد. ساخت این دژ بخاطرتراش دادن سنگ های عظیم مرجانی بمدت 30 سال بطول انجامید. این دژ ازنقاط دیدنی استان هرمزگان و مهم ترین دژ باقی مانده از روزگار تسلط پرتغالی ها بر سواحل و جزایرخلیج فارس است. دژ های پرتغالی تقریبا در بیشتر مناطق حاشیه خلیج فارس وجود دارد که می توان به بندرقشم، کنگ، لارک وغیره اشاره کرد. این دژ باپلان پنج ضلعی نامنظم، دارای دیوارهایی به قطرحدود5/3تا4مترمی باشد و بلندترین برج آن 20مترمیباشد. دژ پرتغالی ها شامل آب انباربزرگ، برج، مردگرد، اتاق های سربازخانه، زندان، کلیسا، مقرفرماندهی می باشد. انواع پوشش در بناها همواره متفاوت بوده اند و با توجه به اقلیم، میزان بار وارد بر آنها ، ابعاد فضا، مصالح بوم آورد و دردسترس و بسیاري عوامل دیگر نوع آنها تغییر میکند. سقفها به عنوان یکی از بخشهاي اصلی در سازه محسوب میشوند . در دژ هرمز در بخش جنوبی از پوشش تخت و در بخش های شمالی و شرقی و غربی که اتاق های سربازان و پرستاران و زندان قرار داشته و همچنین در ورودی شمالی و جنوبی دژ از پوشش تاق آهنگ می باشد و برج در جبهه غربی از پوشش کلنبو و پوشش سقف کلیسا از پوشش ترکیبی نوع گلودرهم یا چهار بخش با چهارترکه و پوشش سقف آب انبار از کاربندی نامنظم و درهم استفاده شده که در این مقاله به معرفی و اثبات آنها پرداخته شده است.