هر شهری برای حفظ سلامتی ساکنان و بقای خود نیاز به محیطی با کیفیت مناسب دارد. امروزه شرایط محیطی شهرها و بهبود کیفیت محیط آنها بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. یک شهر هنگامی می تواند بیشترین مطلوبیت را برای ساکنان آن داشته باشد که انتظارات افراد را در ابعاد مختلفی هم چون محیط زیستی، اجتماعی، اقتصادی و کالبدی برآورده سازد. چنانچه هریک از این عوامل در محیط زندگی یک فرد فاقد کیفیت مطلوب و یا از کیفیت کمی برخوردارباشد می تواند؛ بر سطح رضایت-مندی او از محیط شهری و زندگی تأثیرگذار باشد. در زمان حاضر شهرهای ایران به گونه ای هستند که به لحاظ کیفیت زندگی، با انواع مسائل و مشکلات اقتصادی، اجتماعی، کالبدی، زیرساختی و محیط زیستی مواجه اند و این موضوعات نیز ارتباطی مستقیم با مقوله کیفیت محیط شهری دارد. در مقابل عدم توجه به این امر می¬تواند موجب نزول تدریجی کیفیت محیط و به تبع آن کیفیت زندگی شود. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف مرور انواع شاخص های ارزیابی کیفیت زندگی شهری در مطالعات مختلف صورت گرفته است. سپس با مقایسه شاخص ها در مناطق مختلف، کاربردی ترین شاخص ها در زمینه کیفیت محیط شهری و زندگی جمع آوری و طبقه بندی گردید. از مقایسه شاخص هایی که برای شهرهای ایران و کشورهای دیگر به منظور بررسی کیفیت زندگی مورد استفاده قرار گرفته اند، می توان به شاخص های مشترک اجتماعی، اقتصادی، محیط زیستی و خدماتی اشاره کرد. در این تحقیق تلاش شده تا در حد امکان زیرشاخص های هر یک از این شاخص ها که در مطالعات مختلف بیش تر مورد استفاده قرار گرفته اند شناسائی و ارائه شوند تا راهنمایی برای انجام مطالعات مختلف در زمینه بررسی و سنجش کیفیت محیط شهری و کیفیت زندگی باشند.