واژه پدیده در فرهنگ وبستر به معنای یک شیء یا یک جنبه و نمود شناخته شده از طریق حواس و نه از طریق تفکر آمده است.پدیده چیزی است که بر کسی ظاهر می شود یا خود را نشان می دهد؛ اما پدیده شناسی ،چیزی بیش از توصیف آن چیزی است که بر شخص ظاهر می شود . هدف اصلی پدیدارشناسی، بررسی، تحقیق و شناخت مستقیم و بی واسطه پدیده هاست. بطوری که بازگشت به سوی خود چیز ها شعار اصلی پدیدارشناسی است.از آنجا که هدف، شناسایی ماهیت پدیده هاست، برخوردی خالص و دست اول و رها از نظریات و شائبه های قبلی صورت می پذیرد و پدیده ها آنچنان که هستند،شناخته و بیان می شوند. در پدیدار شناسی معماری ، نه انسان به طور تجریدی مورد بررسی قرار می گیرد، نه جهان،بلکه توجه اصلی به انسان - در- جهان معطوف است. توجه اصلی و مرکزی درپدیدارشناسی،معطوف به شناسایی روشی است که انسانها در ارتباط و تعامل با دنیای خود زندگی میکنند. مطالعه پدیدارشناسانه منجر به تولید مشاهدات نظری یا تجربی / عددی یا محاسبات نمی شود،بلکه ارائه دهنده گزارشهایی از فضای زیسته،زمان،بدن و ارتباط بشری به شیوه ای که ما با آن زندگی می کنیم،می باشد. بنابراین در این مقاله با استفاده از منابع کتابخانه ایی مروری بر اهمیت و شناخت مفاهیم پدیدارشناسی شده است.