هدف از این مطالعه بررسی استفاده از زئولیت به عنوان جاذبی ارزان قیمت جهت حذف دی کلرومتان از آب شرب می‌باشد . آزمایش ها در سیستم ناپیوسته انجام شد و تاثیر پارامترهای pH ، مقدار جاذب، زمان تماس و غلظت اولیه دی کلرومتان مورد بررسی قرار گرفت . از متداول ترین ایزوترم ها و سینتیک های جذب برای بررسی جذب دی کلرومتان و سرعت واکنش استفاده شد. باتوجه به نتایج ، حداکثر راندمان جذب دی کلرومتان 60/99 درصد است که در pH و زمان تماس 7 و 30 دقیقه و مقدار جاذب 3گرم در لیتر بدست آمد . با افزایش غلظت اولیه دی کلرومتان مقدار ماده جذب شده به ازاي هر گرم جاذب افزایش ولی درصد حذف کاهش یافت . ایزوترم لانگمویر بیشترین تطابق را با داده های این مطالعه نشان داد . آنالیز سینتیک نشان داد که جذب دی کلرومتان با مدل سینتیکی جذب مرتبه دوم مطابقت دارد (1=R2). با توجه به راندمان بالای حذف دی کلرومتان توسط زئولیت می توان از این روش به عنوان جاذبی نسبتاً کارآمد و ارزان قیمت برای جذب دی کلرومتان استفاده نمود.