در مناسب سازی محیط شهری و اماکن عمومی منجر به ایجاد محیط های بدون مانع و سهولت دسترسی برای کلیه ساکنین و یا شهروندان و به طور کلی افراد جامعه به ویژه معلولان جسمی و حرکتی می گردد. هر اندازه فضاهای عمومی بر اساس استانداردها و ضوابط مناسب سازی گردند به همان نسبت دسترسی به اماکن عمومی برای افراد معلول و یا ناتوان حرکتی افزایش می یابد. لذا با عنایت به این موضوع می بایست شرایطی جهت بهره برداری معلولان در بحث مدیریت شهری با هدف تأمین نیازهای اساسی افراد معلول به شکلی معقول و استاندارد ایجاد گردد. در این مقاله هدف بر این است با در نظر گرفتن بهترین و مناسب ترین شرایط و با بهره گیری از استانداردهای موجود، طراحی هایی در جهت توسعه ی دامنه ی کاربرد آن برای معلولان صورت پذیرد. لذا علیرغم اینکه در گذشته انسانهای معلول به عنوان افراد رانده شده، کم تحرک و تغییر یافته تلقی می کردند. اما نگاه امروز ما به قدری تغییر یافته که نه تنها آنها را در برابری همه جانبه با افراد عادی جامعه می بینیم بلکه حقوق و امتیازهای ویژه ی گوناگونی برای آنان در نظر می گیریم. بی شک تسهیل زندگی اجتماعی معلولان بر عهده برنامه ریزان و کارشناسان امور مربوطه می باشد. تا با استفاده از تجارب کشورهای دیگر، ایده ها، طرح ها و نظرات سازنده خود راهی در جهت هر چه مناسب تر شدن محیط زندگی برای این عزیزان هموار سازیم. با توجه به این مطلب که متأسفانه در اکثر موارد ضوابط و مقررات شهرسازی مناسب سازی مبلمان شهری جهت استفاده افراد معلول رعایت نگردیده است. لذا این ضرورت احساس می گردد که برای ایجاد شرایط تساوی فرصت ها و دسترسی آزادانه انواع خدمات شهری، تسهیلاتی که این دسترسی را برای تمام شهروندان به صورت برابر ممکن سازد مورد بررسی قرار گرفته و طراحی های مناسبی در نیل به این هدف خداپسندانه بزرگ انجام گردد. در این مقاله روش جمع آوری اطلاعات بر اساس تحقیقات صورت گرفته و بر مبنای روش توصیفی و تحلیلی می باشد. در نتیجه اهداف نهایی این تحقیق حاکی این مطلب است که بین انسان و محیط پیرامون او در شکل های مختلف فردی، اجتماعی، موقتی و دائم ارتباط خاصی برقرار است که این موضوع برای معلولان و افرادی که دارای فقر حرکتی غیرارادی اند، دارای اهمیت ویژه ای در جهت طراحی مناسب محیط زندگی این عزیزان
می باشد.