تحقیق حاضر با هدف تحلیل رابطه میان نور پردازی مطلوب و میل و رغبت کاربران در استفاده از پیاده راه بعد از غروب خورشید انجام شده است. با توجه به این‌که بعد از تاریک شدن هوا، نور روز و تاثیری که بر محیط می‌گذارد دیگر در اختیار ما نیست، بنابراین میتوان با نور مصنوعی و تکنیک های نور پردازی بر ساکنین و عابرین اثر مطلوب گذاشت تا همان امنیت و آرامشی را که در طول روز دارند در شب هم داشته باشند. می‌توان جذابیت بیشتری به فضا¬ها بخشید که در این صورت می‌تواند حس مکان مطلوبی در کاربر فضا ایجاد کند. پس نورپردازی مناسب در محیط نیز می‌تواند این فعالیت ها در محیط(پیاده روی در معابر شهری) را خاطره انگیزتر بنماید. روشنایی در فضای باز ایمنی، امنیت، زیبایی شناسی و فرصت های توسعه اقتصادی را فراهم می‌کند. همچنین می‌بایست در نظر گرفت که نورپردازی و روشنایی غیر استاندارد در فضا¬ها ممکن است موجب آلودگی نوری و باعث صدماتی در دید و ذهن عابرین پیاده، اتومبیل ها، محیط زیست و فضای سبز گردد. نور پردازی یک علم و هنر است و مستلزم درک درستی از انواع منبع نوری و حساسیت های چشمی و همچنین اثرات روحی بر انسان می‌باشد. قرار گرفتن در مقابل نور مصنوعی با طول موج کوتاه در ترشح ملاتونین شبانه اختلال ایجاد میکند و ساعت درونی بدن را بهم می‌ریزد. در این پژوهش جهت حصول به نتیجه نهایی از روش تحقیق استنادی و میدانی استفاده شده است. یافته مستقیم این تحقیق به هویت بخشی و ایجاد حس مکان در پیاده راه ها و در نتیجه تمایل بیشتر عابر به پیاده روی و فعالیت شبانه در سطح شهر ها اشاره دارد. از مولفه‌های مورد بررسی در این پژوهش می توان به استاندارها و تکنیک‌های نور پردازی، تاثیرات نور بر انسان، زیبایی شناختی و غیره اشاره کرد.