آلودگی محيط زيست به وسيله فلزات سنگين يكی از مشكلات اساسی زيست محيطی محسوب می گردد جذب زيستی، تكنولوژي نوينی است كه بيومس مرده و يا زنده را براي حذف فلزات سنگين به كار می گیرد جذب زیستی نسبت به دیگر روش های حذف فلزات سنگین،مزایایی دارد که از جمله مهم ترین آن به کارایی بالا برای حذف از محلول های رقیق،فراوانی حضور آنها در طبیعت و استفاده چندباره از این جاذب ها اشاره نمود. این پروژه با هدف کاهش فلزات سنگین نیکل و کادمیوم موجود در گل حفاری توسط زیست توده غیر زنده Chaetoceros sp. انجام گرفت و جهت تعیین میزان جذب فلزات توسط Chaetoceros spمقادیر مختلفی از زیست توده غیر زنده (4/0 ،5/0 و 6/0 )g/L غلظت های مختلف از گل حفاری (25% ، 50% و 70% )تحت شرایط PH های مختلف (4 ، 6 و 8) و زمان تماس های مختلف (40 ، 70 و 100) در گل های حفاری مذکور تماس داده شدند و برای افزایش کارایی زیست توده غیر زنده از تکنیک RSM شرایط بهینه جذب مشخص گردید.طبق نتایج شرایط بهینه برای حذف نیکل توسط میکروجلبک Chaetoceros sp. در pH 8، زمان ماند 70 دقیقه، غلظت محلول 70 درصد، مقدار بیومس 5/0 گرم برلیتر و حداکثر حذف 99/77 درصد بود درحالی که شرایط بهینه برای حذف کادمیوم در pH 8، زمان ماند 70 دقیقه، محلول با غلظت 25 درصد، مقدار بیومس 4/0 گرم برلیتر و حداکثر حذف 4/86 درصد بدست آمد.. با توجه به راندمان جذب،میکروجلبک کیتوسیروس می تواند به طور موثری جهت بیو جذب فلزات سنگین به کار رود.