سرریزهای پلکانی قوسی از جمله متداولترین ساختمان های هیدرولیکی مستهلک کننده انرژی در شبکه های آبیاری و زهکشی، آبراهه های فرسایش پذیر، سیستم های تصفیه آب و جمع آوری، تصفیه و دفع فاضلاب می باشند.
درصد عمده ای از انرژی جریان در نتیجه وقوع پدیده پرش هیدرولیکی در پایین دست ساختمان سرریزقوسی مستهلک می گردد و درصد قابل توجه دیگری نیز در ضمن عبور جریان از روی سرریزپلکانی قوسی و قبل از رخداد پرش تلف می شود، که قسمت اخیر جهت تمییزدادن از اتلاف انرژی پرش، استهلاک انرژی سازه و مجموع این دو استهلاک انرژی کل نام گذاری می گردد. شناخت بهتر پارامترهای مؤثر در تخمین خصوصیات هیدرولیکی جریان از جمله استهلاک انرژی سازه و میزان افت انرژی پرش، کاهش ابعاد ساختمانی سرریزقوسی و حوضچه پایین دست آن را موجب شده و از این نظر صرفه جویی اقتصادی قابل توجهی را ایجاد می کند. در این تحقیق برای بررسی تأثیر شرایط هندسی و هیدرولیکی سرریزپلکانی قوسی گابیونی در میزان نسبی استهلاک انرژی ساختمان سرریزقوسی، پس از شناخت پارامترهای مؤثر در این خصوص، با ساخت مدل های فیزیکی در 1 ارتفاع، در پایاب سازه و انجام آزمایش ها با 2 دبی مختلف، 3 عمق پایاب و 3 زبری متفاوت میزان استهلاک انرژی ساختمان سرریزقوسی، تعیین و مقایسه شد. بیشترین استهلاک نسبی انرژی در عمق بحرانی متر با 90 درصد اتفاق می افتد.