در اکثر مناطق خشک و نیمه خشک منابع آب زیرزمینی سهم عمده ای در تأمین نیازهای آبی در بخش های شرب، کشاورزی و صنعتی ایفا می کند. پیش نیاز ضروری و اساسی برای حفظ کمیت محیط زیست و رشد و توسعه اقتصادی - فرهنگی داشتن منابع آب سالم می باشد. هدف اصلی این مطالعه ارائه یک شاخص کیفی برای آبهای زیرزمینی بر پایه منطق فازی بر اساس خصوصیات مختلف کیفی آب می باشد. همچنین مقایسه روش رگرسیون خطی با فازی از دیگر اهداف این پژوهش بود. برای بررسی کارآیی دو مدل از شاخص آماری ضریب هبستگی(R) بین مقادیر اندازه گیری شده و برآورد شده استفاده شد. پارامترهای PH-TDS-EC نیز به عنوان متغیرهای ورودی برای شبیه سازی غلظت SO4 در آبهای زیرزمینی قنات های منطقه میمه استفاده شده است. نتایج نشان داد که مدل فازی در مقایسه با مدل رگرسیون خطی عملکرد بهتری را داشت و ضریب همبستگی در مدل فازی 80/0 بود در حالیکه در مدل رگرسیون خطی 60/0 بدست آمد. بنابراین به نظر می رسد که در مباحث زیست محیطی که پیچیدگی های زیاد وجود دارد و بین داده های ورودی و خروجی، روابط غیر خطی پیچیده وجود داشته و در عین حال تعداد داده های قابل دسترس کم می باشد، روش های هوش مصنوعی مانند منطق فازی نسبت به روش های مرسوم مدل سازی مانند رگرسیون های خطی برتری دارد. همچنین استفاده از منطق فازی برای برآورد تغییرات غلظت سولفات در منطقه مورد بررسی پیشنهاد می گردد.