ميزان موفقيت فضاهاي عمومی شهري با ميزان استفاده از آن فضا و نوع حضور انسان در آن متناسب است. گوناگوني در ديدگاه هاي ارائه شده در زمينه رشد و توسعه ساختار فضاهای عمومی، بيانگر گستردگي و پيچيدگي مسائل مرتبط با طراحی آن است يکي از اهداف مهم اين نظريه ها رسيدن به فضایی متناسب با نیاز انسانها است. هدف اين مقاله، بررسي ساختار فضاهای عمومی و نقش عوامل کالبدي - عملکردي در شکل دهي به اين ساختار است. اين بررسي با مطالعه کنش متقابل فضايي کاربريها و رفتار جمعی و ميزان هم پيوندي آنها در فضاهای عمومی براي دستيابي به ساختار فضايي مناسب،جهت ارتقاء روابط اجتماعی انجام شده است.يکي از مباحث اين مقاله، چگونگي ايجاد فضای عمومی متاثر بر روابط جمعی در چهارچوب مطالعات انسان-محیط و مولفه های موثر بر مکان و رفتار به کمک مدل چيدمان فضاست .در اين مقاله با فرض اينکه همبستگي بين کنش فضايي و رفتار، توسط چیدمان فضایی مناسب در فضاهای عمومی از عوامل مهم و موثر بر خلق محیطی با قابلیت ارتقاء روابط جمعی هستند، فرضيه بيان شده را بر روي مجموعه فرهنگی ارشاد خرم آباد براي تعيين وضعيت دو عامل مهم کنش فضايي و رفتار جمعی در راستای ارتقاء روابط اجتماعی مورد بررسی قرار داده است. روش تحقيق کیفی– توصیفی بوده که از طريق مشاهدات و بازديدهاي پی در پی و برداشت هاي ميداني وگزارش های متعدد مبنی برتاثیر نقش فضا بر ارتباطات جمعی،انجام شده است. سپس با استفاده از مدل چيدمان فضا، رابطه علي بين اين عوامل بدست آمده است. در بررسی نمونه مورد مطالعه، ميان کنش متقابل فضا و رفتار و ارتباط اين دو عامل توسط چیدمان فضا با يکديگر بيانگر اين موضوع بوده است که چیدمان فضایی، شاخص مهم و اساسي در ارتقاء روابط جمعی بوده که در نتيجه بررسي نمونه موردی اين پژوهش، کمتر نمايان است. (نتيجه پژوهش نشان مي دهد همبستگي بين کنش فضايي و رفتار در فضاهای عمومی يا وجود ندارد يا در کمترين مقدار قرار دارد. بنابراين ساختار وچیدمان فضایی،مهمی موثر بر این هم پیوندی و روابط جمعی می باشد).