تأکید بر خلاق بودن در معماری از جمله عواملی می باشد که از اوایل تحصیل در این رشته دانشجویان را به چالش می کشد ، ایده پردازی و خلق آثاری متفاوت با آثار کنونی که تا علاوه بر زیبایی کارآمد نیز باشد همه و همه نیازمند به دیدن ، شنیدن ، بحث ، تبادل نظر و در نهایت تعامل دارد، هیچ معمار موفقی نیست که با نشستن در کنجی خلوت ، آثاری بزرگ خلق کند . اما متأسفانه با تمام این تفاسیر امروزه کمتر شاهد خلق آثاری چشمگیر در دنیای معماری هستید و از ساختمان های شهر تنها نوعی تقلید را می تواند استمداد کرد تا خلاقیت. بنابراین این مقاله هدف را بر این قرار داد تا مشکل را در بین دانشجویان معماری که هر روزه بر تعداد آنان افزوده می شود و نحوه تدریس آنان جویا شد و با فرض اینکه کارگاه های معماری می توانند کمک شایانی در برقراری ارتباطی که منجر به خلاقیت بشود داشته باشند مقاله را پیشبرد و برای دستیابی به اطلاعات ، ابتدا به کمک کتاب ها ، مقالات ، اینترنت و تحقیقاتی میدانی یافته های مربوطه را جمع آوری و سپس با تحلیل آنان دریافت شد که فرضیه کاملاً قابل اثبات می باشد و قرارگیری در محیط های جمعی علاوه بر افزایش انگیزه میزان خلاقیت را نیز در افراد بالا می برد.