فناوری دیپ فیک به عنوان یکی از پیشرفت‌های نوین در عرصه هوش مصنوعی و پردازش تصویر، با امکان ساخت تصاویر و ویدئوهای جعلی بسیار واقع‌نما، چالش‌های جدی حقوقی و کیفری را به همراه آورده است. مسئله اصلی این پژوهش، بررسی ابعاد مسئولیت کیفری ناشی از جعل هویت تصویری مبتنی بر فناوری دیپ فیک و تحلیل خلأهای قانونی موجود در این زمینه است. اهمیت مطالعه مذکور از آن جهت است که رشد روزافزون استفاده نادرست از فناوری‌های نوین موجب تهدید امنیت فردی، حیثیت اجتماعی و نظم عمومی شده و نظام حقوق کیفری را در مواجهه با جرایم سایبری به آزمونی نوین تبدیل کرده است. هدف این مقاله تبیین مبانی حقوقی مسئولیت کیفری جعل هویت تصویری در بستر دیپ فیک و ارائه چارچوبی تحلیلی برای رفع نواقص قانونی و عملی در این حوزه است. روش پژوهش در این مقاله توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر مطالعه اسنادی شامل قوانین جاری، رویه قضایی، نظریات حقوقی و مقالات تخصصی بین‌المللی می‌باشد. یافته‌ها نشان می‌دهد که ضعف و سکوت قوانین کیفری ایران در تعریف و مجازات جرایم ناشی از دیپ فیک، موجب ایجاد خلأ و ابهامات در تحقق مسئولیت کیفری شده و ضرورت اصلاح قوانین و استفاده از ظرفیت‌های فقهی و حقوق تطبیقی را دوچندان نموده است. همچنین، این تحقیق نوآورانه در ارائه چارچوب تحلیلی مبتنی بر تلفیق دانش حقوق کیفری، فناوری اطلاعات و اخلاق، بسترساز ارتقاء کارآمدی مقابله با جرایم جعل هویت تصویری مبتنی بر دیپ فیک خواهد بود.