زعفران یکی از گیاهان باارزش است که به دلیل شرایط خاص محیطی برای کشت و نیاز به منابع آبی زیاد، در بسیاری از مناطق با مشکلاتی مواجه است. در سال‌های اخیر، به‌منظور بهبود کیفیت و بهره‌وری تولید زعفران، روش‌های نوین کشاورزی مانند کشت هیدروپونیک مورد توجه قرار گرفته است. در کشت هیدروپونیک، گیاهان بدون خاک و تنها با استفاده از محلول‌های مغذی در محیط‌های کنترل‌شده رشد می‌کنند. این روش به دلیل کنترل دقیق شرایط محیطی، مصرف بهینه آب، و کاهش آفات و بیماری‌ها نسبت به کشت سنتی مزایای فراوانی دارد. با این حال، هزینه‌های بالای اولیه و نیاز به مهارت‌های تخصصی از چالش‌های این روش هستند. در مقایسه با کشت سنتی، که وابسته به شرایط خاک و آب و هوای خاص است، کشت هیدروپونیک انعطاف‌پذیری بیشتری داشته و می‌تواند در مناطق کم‌آب و با خاک‌های نامناسب نیز مورد استفاده قرار گیرد. این مقاله به بررسی مزایا، معایب و مقایسه این دو روش کشت پرداخته و پیشنهاداتی برای استفاده بهینه از کشت هیدروپونیک در تولید زعفران ارائه می‌دهد. نتایج نشان می‌دهد که با توجه به مشکلات موجود در کشت سنتی، استفاده از کشت هیدروپونیک می‌تواند به‌عنوان یک روش پایدار و بهینه برای تولید زعفران در آینده مطرح شود.