ادغام روش های آموزشی مدرن، به ویژه واقعیت مجازی (VR) و واقعیت افزوده (AR)، در آموزش ابتدایی توجه قابل توجهی را در سال های اخیر به خود جلب کرده است. این مقاله کاربرد این فناوری‌های فراگیر را در افزایش تجارب آموزشی برای یادگیرندگان جوان بررسی می‌کند. VR یک محیط کاملاً فراگیر را فراهم می کند و به دانش آموزان اجازه می دهد تا با محتوا به گونه ای درگیر شوند که روش های سنتی نمی توانند تکرار شوند، در حالی که AR دنیای واقعی را با اطلاعات دیجیتال تکمیل می کند و تجربه یادگیری را غنی می کند. این مطالعه مطالعات موردی و یافته‌های تحقیقاتی مختلفی را بررسی می‌کند که اثربخشی VR و AR را در بهبود مشارکت، انگیزه و حفظ دانش دانش‌آموز نشان می‌دهد. علاوه بر این، چالش‌هایی که مربیان در اجرای این فناوری‌ها با آن مواجه هستند، از جمله هزینه، آموزش و دسترسی به منابع را مورد بحث قرار می‌دهد. یافته‌ها نشان می‌دهد که در حالی که موانعی برای غلبه بر وجود دارد، مزایای بالقوه VR و AR در پرورش تجربیات یادگیری تعاملی و شخصی‌شده، آنها را به ابزارهای ارزشمندی در آموزش معاصر تبدیل می‌کند. در نهایت، این مقاله از پذیرش گسترده‌تر این فناوری‌ها در کلاس‌های ابتدایی حمایت می‌کند تا دانش‌آموزان را برای آینده‌ای مبتنی بر فناوری آماده کند.