ساختمان بلدیه در زمان پهلوی نمادی از تحولات گسترده‌ای بود که در عرصه مدیریت شهری و مدرنیزاسیون ایران رخ داد. این ساختمان‌ها به عنوان مراکز اصلی اداره و نظارت بر امور شهری، در راستای برنامه‌های مدرنیزاسیون و اصلاحات شهری ساخته شدند و نقش مهمی در بهبود خدمات شهری ایفا کردند.با تأسیس سلسله پهلوی، شهرها به سمت توسعه و تغییرات ساختاری حرکت کردند. ساختمان‌های بلدیه به عنوان نمادهای جدید شهرها، طراحی‌هایی مدرن و کارآمد را به نمایش گذاشتند و از لحاظ معماری نیز تحت تأثیر سبک‌های نوین قرار گرفتند. این ساختمان‌ها به فضاهایی برای ارائه خدمات عمومی، نظارت بر ساخت و ساز، و حل مسائل اجتماعی و اقتصادی تبدیل شدند.همچنین، توجه به زیباسازی و ساماندهی فضاهای عمومی از ویژگی‌های بارز این دوره بود. بدین ترتیب، ساختمان‌های بلدیه نه تنها به عنوان مراکز اداری، بلکه به عنوان نمایندگان نمادین تغییرات اجتماعی و فرهنگی در ایران شناخته شدند. این چکیده به بررسی نقش و اهمیت ساختمان‌های بلدیه در تحقق اهداف توسعه شهری و بهبود کیفیت زندگی ساکنان پرداخته و زمینه را برای مطالعات دقیق‌تر در این حوزه فراهم می‌آورد.