باغ ایرانی به عنوان یکی از مهمترین دستاوردهای تمدن ایرانی در جهان؛بازتابی از جهان بینی ایرانیان است .سالهاست پژوهشگران متعدد ایرانی و خارجی به دنبال یافتن الگویی برای باغ ایرانی هستند . برای مدت های الگوی چهار باغ به عنوان الگویی باغ ایرانی معرفی شده بود .الگویی هندسی که با تمسک به جهان بینی چهار بخشی کتب کهن به دنبال انطباق ان با الگو و جهان بینی ایرانیان و بهشت موعود به ویژه در دوران اسلام ,تفکر شکل دهنده به تقسیم چهار تایی در باغ ایرانی را توجیه و به عنوان کهن الگویی اصیل برای باغ ایرانی معرفی کنند .مسئله پیش رو به در این مقاله به نگاه به اعتقاد ایرانی -اسلامی به عدد چهار و استفاده از ان در تقسیم بندی وهندسه باغ بوده وقصد دارد تا با این تحقیق برایده مورد تاکید این فرضیه چه پیش ازاسلام وچه پس از ان این فرضیه را مورد بررسی قرار دهد .