محیط‌های آموزشی نقش کلیدی در بهبود یا کاهش بهره‌وری یادگیری ایفا می‌کنند. از منظر روان‌شناسی محیطی، ویژگی‌های فیزیکی و طراحی محیط بر تعاملات شناختی و احساسی افراد تأثیرگذار است. این ویژگی‌ها شامل نورپردازی، رنگ‌بندی، چیدمان فضایی، عایق‌های صوتی و حتی دمای محیط می‌شود. در زمینه آموزش زبان انگلیسی که نیازمند تمرکز، انگیزه و تعامل مداوم است، طراحی محیط بهینه می‌تواند نقش مؤثری در افزایش بهره‌وری یادگیرندگان ایفا کند. از این رو، تحلیل عوامل محیطی و شناخت تأثیر آن‌ها در فرآیند یادگیری زبان انگلیسی ضروری است. هدف اصلی این پژوهش، بررسی و تحلیل تأثیر مولفه‌های روان‌شناسی محیطی بر فرآیند یادگیری زبان انگلیسی در آموزشگاه‌های زبان است. همچنین، پژوهش به دنبال ارائه راهکارهایی کاربردی برای بهبود طراحی داخلی آموزشگاه‌ها به‌منظور افزایش تمرکز، انگیزه و تعامل زبان‌آموزان می‌باشد. روش تحقیق این پژوهش توصیفی-تحلیلی است و داده‌ها از طریق مشاهده و تحلیل محتوا جمع‌آوری شده‌اند. داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از روش‌های تحلیل کیفی بررسی شده‌اند تا تأثیر عوامل محیطی بر بازدهی آموزشی مشخص شود. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که عواملی نظیر نور طبیعی و مصنوعی متعادل، استفاده از رنگ‌های آرام‌بخش و انگیزشی، طراحی ارگونومیک مبلمان، و کاهش نویز محیطی، تأثیر چشم‌گیری بر تمرکز، انگیزه و کیفیت یادگیری زبان‌آموزان دارند. همچنین، زبان‌آموزان در فضاهایی با چیدمان منظم و طراحی بصری جذاب، تمایل بیشتری به مشارکت فعال در فرآیند یادگیری نشان می‌دهند. این یافته‌ها می‌تواند در طراحی اصولی آموزشگاه‌های زبان به‌عنوان ابزاری کاربردی مورد استفاده قرار گیرد.