امروزه تاب آوری در زندگی شخصی و اغلب جوامع بسیار اندک شده ولی گاهی با ایجاد آموزش مهارتهای تاب آوری می‌توان میزان کیفیت زندگی جوانان را افزایش داد. جامعه آماری در رابطه با این تحقیق و پژوهش جوانان مقطع متوسطه دوم اهواز می‌باشند. داده ها پس از گرد آوری تنظیم و تجزیه و تحلیل داده ها صورت گرفت.اهميت وضرورت مسأله: عدم تاب آوری بود که جوانان در سن پایین ازدواج کرده و به خاطر عدم تاب‌آوری زود طلاق می‌گیرند. روش تحقيق توصيفي از نوع عملکردی در آموزش و پرورش بود. بر اين اساس، پژوهشگر به منظور کسب داده های لازم، از منابع گوناگون تحقيق مانند: همكاران و مدير، دانش آموزان و والدين آنها، کتابها، مجلات، اينترنت، اطلاعات حاصل از ، مشاهده ها، مطالعه چكيده پژوهش های قبلي مناسب وارزيابي نتايج آزمون های برگزار شده ، به تجزيه و تحليل آنها جهت شناسايي عوامل موثر در ايجاد مسأله و يافتن راه حل های پيشنهادی پرداخت سپس به انتخاب چندين راهكار عملی همچون طرخ تقویت مهارت گفت‌وگو،آموزش خانواده،کارگاه خلاقیت و.... در طول یک دوره ی سه ماهه از آبان تا دی دست زدم وباعث ایجاد انبساط روحی درجوانان و سرانجام بالابردن میزان تاب آوری آن ها شدم. و عدم تاب آوری50 درصد از جوانان اهواز را به طور چشمگیری کاهش دادم.