این پژوهش باهدف مقایسه‌ی تصویر بدنی و رضایت زناشویی در بین زنان متأهل یائسه و غیر یائسه شهر تبریز در سال 1396 اجرا گردید. روش پژوهش حاضر علی– مقایسه‌ای بود. جامعه آماری، کلیه زنان متأهل یائسه و غیر یائسه شهر تبریز بودند. حجم نمونه پژوهش 150 نفر (75 زن یائسه و 75 زن غیر یائسه) که ازنظر تحصیلات، وضعیت اقتصادی، شاغل یا غیر شاغل بودن همتاسازی شده‌ بودند را تشکیل می‌داد. روش نمونه‌گیری، نمونه‌گیری در دسترس بود. ابزارهای تحقیق حاضر، پرسشنامه تصویر چندبعدی خود-بدن کش و پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ بودند. داده‌های به‌دست‌آمده با روش تحلیل واریانس چند متغیره (مانووا) در نرم‌افزار 18SPSS مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. نتایج فرضیه‌ها نشان داد، میزان تصویر بدنی در زنان غیر یائسه به‌طور معنی‌داری بیشتر از زنان یائسه می‌باشد. همچنین مؤلفه‌های ارزشیابی قیافه و جهت‌گیری قیافه در زنان غیر یائسه به‌طور معنی‌داری بیشتر از زنان یائسه است ولی میزان مؤلفه‌های ارزشیابی تناسب‌اندام، جهت‌گیری تناسب‌اندام، وزن ذهنی و رضایت بدنی در بین زنان یائسه و غیر یائسه تفاوت معنی‌داری ندارند. همچنین میزان رضایت زناشویی و مؤلفه‌های آن (پاسخ قراردادی، رضایت، موضوعات شخصیتی، ارتباط زناشویی، حل تعارض، مدیریت مالی، فعالیت‌های مربوط به اوقات فراغت، روابط جنسی، فرزندان، بستگان و دوستان، نقش‌های مربوط به برابری زن و مرد، جهت گیری عقیدتی) در بین زنان یائسه و غیر یائسه تفاوت معنی‌داری ندارند.