پژوهش حاضر با هدف پیش بینی اعتیاد به تلفن همراه بر اساس احساس تنهایی در دانش آموزان مدارس متوسطه دوم شهرستان انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود.جامعه ی آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مدارس متوسطه دوم شهرستان اهردر سال تحصیلی 1403-1402 بود که با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. روش جمع آوری داده ها بر اساس پرسشنامه احساس تنهایی کالیفرنیا- ویرایش سوم (1996) و پرسشنامه اعتیاد به تلفن همراه (MPAQ) سواری (1393) انجام گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS نسخه 26 انجام پذیرفت. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که بین اعتیاد به تلفن همراه و احساس تنهایی دانش آموزان رابطه مثبت معناداری وجود دارد(0.05p<). همچنین احساس تنهایی، قادر به پیش بینی اعتیاد به تلفن همراه در دانش آموزان بود.