پژوهش حاضر با هدف طراحی بسته ترکیبی آموزشی- مداخله‌ای مبتنی بر بازی‌درمانی و قصه‌درمانی و ارزیابی اثربخشی آن بر تعامل اجتماعی در کودکان مبتلا به اختلالات طیف اتیسم انجام شد. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش شامل کلیه کودکان اوتیسم شهر تبریز در سال ۱۴۰۲ – ۱۴۰۳ بودند. برای سنجش میزان تعامل اجتماعی از پرسشنامه مهارت‌های اجتماعی اوتیسم بیلینی و هویف استفاده شد. در این پژوهش برای انتخاب نمونه از روش نمونه‌گیری در دسترس استفاده شد و تعداد ۳۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. در نهایت پس از جمع‌آوری داده‌ها، از آمار توصیفی برای درصد فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد و از آمار استنباطی برای تحلیل کوواریانس یک‌طرفه جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که بازی‌درمانی و قصه‌درمانی بر میزان مهارت‌های اجتماعی کودکان مبتلا به طیف اوتیسم اثرگذار بوده و بین دو گروه تفاوت معنی‌داری وجود دارد.