اهداف: مقاله حاضر برگرفته از پژوهشی است که با عنوان " مقایسه اثربخشی تدریس ریاضی با روش سنتی و روش جیگ ساو بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی" به روش شبه آزمایشی با استفاده از طرح پیش‏آزمون و پس‏آزمون با گروه کنترل انجام شد. اهمیت روش تدریس جهت فراگیری هرچه بهتر دانش‌آموزان بر کسی پوشیده نیست. این اهمیت در دروس مهمی مثل ریاضی، علوم و... بارزتر است. امروزه دانش آموزان برای ورود به عصر دانائی وروبرو شدن با تحولات مستمر، باید بطور فزاینده ای مهارت های تفکر انتقادی و خلاق را برای تصمیم گیری مناسب و حل مسائل پیچیده جامعه فرا گیرند. فراگیران باید به مهارت های پژوهش و حل مسئله مجهز شوند و روحیه جستجوگری را در خود تقویت کنند.
مواد و روش‌ها: جامعه آماری شامل دانش آموزان پسر پایه ششم دبستان غیر دولتی حکیم در منطقه 4 آموزش و پرورش تهران بود که نمونه آماری این پژوهش 40 نفر بودند که به صورت هدفمند در دو گروه انتخاب شدند. دانش‏آموزان گروه آزمایشی (20 نفر) جلسات درس را در هشت جلسه با روش تدریس جیگ ساو گذراندند. در گروه سنتی یا کنترل، همان مباحث ریاضی (حجم و مساحت) گروه آزمایش تدریس شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه پیشرفت تحصیلی فام تیلور (2012) بود. بعد از تأیید روایی و پایایی آن، در پیش آزمون و پس آزمونها از آن استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج حاکی از آن بود که روش تدریس جیگ ساو در پیشرفت تحصیلی در دانش‏آموزان تأثیر معناداری دارد و بین روشهای تدریس مختلف، تاثیرگذاری متفاوتی بر پیشرفت تحصیلی مشاهده می‌شود.
نتیجه گیری: در نهایت پیشنهاد شد تا روش جیگ ساو برای تقویت همکاری درسی دانش‌آموزان، بسیار و بصورت جدی مورد توجه قرار گیرد و اصرار بر این نباشد تا روشی سنتی یا برخی روشهای سنتی، به صورت انفرادی یا ترکیبی، تنها روش مورد استفاده در آموزش باشد. همچنین هر چند هفته یکبار، مسابقه درسی بین دانش‌آموزانی که از روش جیگساو استفاده کرده اند و دانش‌آموزان سنتی، برگزار شود تا نتایج آن، برای همه نمود داشته باشد.