امروزه گردشگری به واسطه اهمیت و جایگاهی که در تعامل با بخش‌های مختلف اقتصادی و اجتماعی دارد و به دلیل رابطه تنگاتنگ با سلامتی و بهداشت و تأثیرپذیری قابل توجه از عوامل محیطی و فرهنگی جوامع مختلف؛ جایگاه ویژه‌ای در کشورهای مختلف به عنوان یکی از پیشران‌های توسعه پیدا کرده است. سلامت در کنار گردشگری نیز به عنوان یکی از رویکردهای نوین مطرح شده است که افراد نه صرفا برای تفریح و گردش که برای سلامتی و تندرستی، مکان زندگی خود را به طور موقت ترک نموده و عزم سفر می‌نمایند. این روش از گردشگری در کشور ایران نیز مود توجه قرار گرفته است و در این زمینه تحقیقات ویژه‌ای نیز انجام شده است. این پژوهش در پی تدوین الگویی برای توسعه گردشگری سلامت در استان‌های غربی و جنوبی کشور انجام شد. پژوهش به لحاظ هدف از نوع کاربردی و به لحاظ روش اجرا به صورت پیمایشی در سطح اکتشافی و به صورت آمیخته کیفی و کمی با ماهیت آینده‌پژوهی بود که تعداد 15 نفر از متخصصان حوزه گردشگری با روش نمونه‌گیری نظری هدفمند در پژوهش شرکت داده شدند. نتایج حاصل از تحلیل MICMAC نشان داد که توسعه گردشگری سلامت در استان‌های غربی و جنوبی کشور به تعامل دستگاه‌های اجرایی دولتی؛ مشارکت بخش خصوصی؛ تبلیغات و بازاریابی؛ ایجاد زیرساخت و بالاخره ایجاد ساختار مشترکی بین استان‌های غربی و جنوبی با در نظر گرفتن شرایط و امکانات هر یک از استان‌های موصوف نیاز دارد. علاوه بر آن سه سناریو با عناوین مرجع، آرمانگرا و توسعه‌ای مطرح شدند که اگر به رویکرد توسعه‌ای توجه شود، مسلما به آثار مثبت و قابل توجه در آینده منتهی خواهد شد. این رویکرد یا چشم‌انداز می‌تواند از قدرت نفوذ شاخص‌ها و عوامل مستقل مانند سیاست دولت و از طریق نقش ارتباطی عوامل پیوندی مانند بازاریابی و تبلیغات بر شاخص‌های وابسته تأثیر بگذارد و رشد و توسعه گردشگری سلامت را در استان‌های جنوبی و غربی کشور رقم بزند.