ابوسعید احمدبن عبدالجلیل سجزی منجم ریاضیدان وفیلسوف که در سال 330ه ق درسیستان متولد شد که براساس شواهد مقداری از عمر خویش را در زادگاهش وبقیه را در شیراز هم زمان با عبدالرحمن صوفی در دربار عضدالدوله دیلمی وابوریحان بیرونی در دربار سلطان محمودغزنوی می زیسته ،سجزی رساله هایی در ریاضیات ،فلسفه ونجوم دارد که در این مقاله به استره یابی کاربردی با محوریت گردش زمین به دور خورشید در دوره ای که همه منجمان ودانشمندان مسلمان وغیر مسلمان به ثابت بودن زمین براساس نظریه بطلمیوس رای داده بودند ابداع می کند ،که درآن جو خفقان علما وحاکمان متعصب ومتحجر توانسته چنین کاری بزرگ را به سرانجام برساند،می پردازیم.