اگرچه معنویت، مفهومی چالش انگیز به نظر می‌رسد امّا وقتی سخن از انسان به میان می‌آید، ساختار غریزی، فطری، روحی و روانی او به فهم هرچه بهتر معنای معنویت کمک می‌کند. شکّی نیست که چنین موجودی خواه در حَضَر باشد یا در سفر، دغدغه‌ی معنا را داشته و مراتبی از آن را تجربه می‌کند. یکی از راهکارهای افزایش معنویت در زندگی، تجربه‌ی سفر و گردشگری است. گردشگری از بخش‌های جذّاب زندگی بشر است و همه دوست دارند لذّت آن را در همه‌ی ابعادش (مادّی و معنوی) تجربه کنند. توجّه و پرداختن به بعد معنوی گردشگری، دستاوردهای ارزنده‌ای را برای هر فرد به ارمغان می‌آورد که به بهزیستی در روابط فردی و اجتماعی کمک شایان توجّهی خواهد کرد. در نوشتار حاضر، تلاش شده است آثار معنوی گردشگری که موجبات بهداشت جسمی و روانی انسان را فراهم می‌آورد، با روش توصیفی-تحلیلی واکاوی و بررسی شود. نتایج تحقیق نشان می‌دهد فواید معنوی گردشگری فارغ از محدودیت‌های طبقاتی، تحصیلی یا جنسیّتی مورد اقبال عموم مخاطبان قرار گیرد.