فرش ایران برگرفته از طرح ها و نقش های گوناگون است، زیبا و پررمز و راز و قدمتی به درازی تاریخ هنر سرزمین ایران دارد. در هر گوشه این سرزمین طرحی و در نهایت فرشی با سبک همان منطقه بافته شده است.که هر کدام ازین طرح ها و سبک ها جای بسی تأمل و تفکر دارند. در این بین استان خراسان جنوبی همواره یکی از مهمترین قطب های بافندگی فرش در ایران بوده است. مطالعه هنر قالی بافی مناطق این استان نشان می دهد که قالی بافی، حاصل تجربه ذوقی و خلاقیت شخصی و در عین حال، تکامل و اصلت نقوش و رنگ آمیزی آن نتیجه یک روح جمعی است که در گذر زمان به شکوفایی رسیده است و در روند تکامل خود، نقش های نوینی را تجربه کرده است. این دستبافت های ساده و قابل حمل علاوه بر فراورده ای کاربردی, حاوی رمزهای پنهان و اشاراتی ورای زندگی مادی است که بررسی آن ها جهت شناخت ایده ها, بینش و شیوه زندگی اهمیت ویژه ای دارد. لذا هدف از پژوهش حاضر مطالعه طرح ها، رنگ ها و نشانه های تصویری قالی های این استان است، تا از این طریق بتوان به مجموعه ای از اطلاعات در خصوص فرش های بومی و اصیل این استان دست یافت. روش پژوهش توصیفی – تحلیلی بوده، روش جمع آوری اطلاعات بر اساس منابع مکتوب، به صورت کتابخانه ای و بخش اصلی این پژوهش بر پایه تحقیقات میدانی و مصاحبه و مشاهده صورت پذیرفته است. نمونه ارزیابی و تحلیل نتایج بدست آمده از مطالعه طرح و نقش قالی های خراسان جنوبی به همراه ارائه طبقه بندی از قالی های موجود حاکی از آن است دستبافته های هر یک از مناطق طرح و نقش مخصوص به خود را دارد و بافندگی در همه مناطق وجود دارد.