اوضاع اجتماعی دوره قاجار، علیرغم تمدن و فرهنگ کهنسال دیرین تقریباً یک جامعه قرون وسطایی با تعصبات ملی و مذهبی شدید بر روح و فکر اکثریت قریب به اتفاق این جامعه بود، مردم سخت پای‌بند آداب و سنت و رسوم ملی و شعائر مذهبی خود بوده و از هر‌گونه نفوذ و تاثیر شیوه جدید زندگی و تمدن غرب برکنار مانده بودند. عدم تماس با اروپائیان، تنها به دلیل تقویت مذهب و تظاهر شدید به دینداری و تعصب، آنها را از معاشرت با همسایگان مسلمان خود مثل عثمانی نیز دور نگه داشته و آنها را فقط به خاطر پیروی از طریقه سنت، دشمن خویش می‌پنداشتند. در طول تاریخ که کشور همواره مورد هجمه دیگری قرار می گرفته است، اهمیت التزام به اتحاد ملی احاساس شده است. با توجه به مطالب گفته شده، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر سنت‌های بومی مذهبی بر اتحاد ملی ایران در عصر قاجار انجام گرفت. روش پژوهش حاضر مروری و از نوع کتابخانه ای است. در این مطالعه کلیدواژه‌های فارسی شامل؛ سنت های بومی در قاجار، سنت های مذهبی در عصر قاجار، اتحاد ملی در قاجار، تاثیر سنت بومی بر اتحاد ملی، تاثیر سنت های مذهبی بر اتحاد ملی در پایگاه های اطلاعاتی مگیران، گوگل اسکالر، اس‌آی‌دی، ساینس دایرکت و پابمد جستجو شدند. مطالعات نشان داده اند اتحاد ملی یکی از مولفه های اقتدار و امنیت ملی و از جمله موضوعاتی است که همواره مورد توجه اندیشمندان حوزه جامعه شناسی سیاسی و دولتمردان کشورهای های مختلف بوده است. مطالعات نشان داداده اند بین سنت‌های بومی و سنت‌های مذهبی با اتحاد ملی رابطه مستقیمی وجود داشته و تقویت یا تضعیف همبستگی ملی می‌تواند متاثر از سیاست‌ها و عملکرد دولت در زمینه هویت ملی باشد. اماکن مذهبی به دلیل ارزش‌هایی که از آن برخوردارند، نقش مهمی در روشن‌گری جامعه و هدایت طبقات مختلف جامعه به سوی انجام و مسئولیت‌های دارا هستند. اماکن مذهبی عصر قاجار نیز با ایجاد اتحاد و انسجام ملی، سازمان‌دهی نهضت‌ها و جریان‌ها، توجه دادن به موضوع‌های ملی و فراملی، ایجاد گفتمان تعامل و هم‌گرایی، هدایت‌گری، سنجش مشروعیت و مقبولیت سیاست‌ها و به مقابله با هجوم و ترفندهای سیاست‌مداران بیگانه و بیگانگان سیاسی برخاستند