آیین ازدواج موسوم به «خویشی کردن» از کهن ترین آیین های ایرانی و اقوام و طوایف ایرانی است. برخی از آیین های کهن ازدواج در میان فرهنگ عامّه ی مردمان اقوام لر و بختیاری و به ویژه روستاییان و عشایر پایدار مانده است؛ زیرا مبانی فرهنگی آنها كمتر دستخوش دگرگونی های حاصل از مهاجرت و تأثیرات شهرنشینی و تکنولوژی شده است. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی آداب و رسوم و عرف و عادت ازدواج در شهرستان باغملک می باشد. یافته های این پژوهش نشان می دهد؛ اغلب ازدواج ها در بین طوایف گوناگون باغملک از نوع فامیلی هستند و اقسام دیگر ازدواج عبارتند از: گا به گا، خون بس، ناف بران و ... که دارای ایرادات و اشکالاتی در جامعه امروزی می باشند. سنت ها و آداب مربوط به مراسمات خواستگاری نیز در اغلب نقاط کشور جاری هستند ولی در جزییات تفاوت دارند؛ مراحل ازدواج نیز؛ گپ زنی، زون گشون، خواستگاری و دست بوسون، خرج برون، جهیزیه، لباس کردن، عروسی و حنابندان، گِرزِنون، روگشون و پاگشون را شامل می شود.