گردشگری شهری به عنوان یکی از عوامل مهم توسعه پایدار شهرها به حساب می آید؛ زیرا با تأکید بر منابع و قابلیت های داخلی شهرها، توسعه شهر را فراهم می کند. توسعه گردشگری شهری با ارتقای ابعاد کمی و کیفی با حداکثر بازده، یکی از مهم ترین فعالیت های عمده مدیریت اجرایی شهرها در عصر حاضر است. در همین راستا، پژوهش حاضر سعی دارد با بررسی مفهوم گردشگری شهری و نقش و اهمیت آن در توسعه شهر لاهیجان، به ارائه الگویی پایدار در زمینه توسعه آن بپردازد. مسئله گردشگري غالباً به‌عنوان موضوعي حاشیه‌ای در كنار بحث اصلي وجود داشته است . اما در حال حاضر برنامه‌ریزی براي توسعه پايدار می‌تواند از گردشگري به‌عنوان يك راهبرد استفاده نمايد. بر اساس روش توسعه پايدار بايد منابع طبيعي، فرهنگي و ساير منابع براي استفاده مداوم در آينده حفظ شود و درعین‌حال براي جامعه‌ی كنوني سودمند و مفيد باشد. شهر لاهيجان به‌عنوان يك شهر تاريخي در ناحيه معتدل و مرطوب خزري، با داشتن نقاط قوت بسيار ازجمله مركزيت داشتن در منطقه ازنظر تاريخي و جاذبه‌های اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي و همچنين فرصت‌های بی‌شمار گردشگري تاريخي، تفريحي و طبیعت‌گردی می‌تواند تبديل به یک‌قطب گردشگري منطقه‌ای يا حتي فرا منطقه‌ای شود . بامطالعه به روش سيستمي در شهر لاهيجان، حوزه نفوذ و منطقه‌ی پيراموني آن و همچنين ارزيابي اثرات زیست‌محیطی صنعت گردشگري می‌توان به ارائه راهكارهاي مناسب جهت حفظ طبيعت از آسیب‌ها و پايداري منابع براي آيندگان كمك كرد . اميد است با تعميم نتايج به‌دست‌آمده از اين تحقيق به الگوي مناسبي براي برنامه‌ریزی گردشگري شهري به‌عنوان راهبرد توسعه پايدار دست‌یافت.