گیاهان از طریق چندین مسیر متابولیک، ترکیباتی تولید می‌کنند که می‌توانند با سرعت و به طور موثری در برابر عوامل زیستی و غیرزیستی تنش‌زا واکنش نشان دهند. برخی از این ترکیبات، نیازهای روزافزون بشر به موادی مانند داروها، مواد مغذی و مواد شیمیایی کشاورزی را تأمین می‌کنند. به دست آوردن ترکیبات با ارزش گیاه از طریق انجام عملیات زراعی، بسیار مشکل بوده و زمان‌بر بوده و سنتز ترکیبات با منشا گیاهی به دلیل داشتن ساختار و خصوصیات مولکولی پیچیده، اغلب اقتصادی نیست. بنابراین تولید متابولیت های ثانویه در گیاهان از طریق کشت بافت یک راهکار جذاب برای تولید آن‌ها می باشد. یکی از راه‌های تولید متابولیت‌های ثانویه، استفاده از الیسیتورها (Elicitor) یا محرک‌ها می‌باشد. الیسیتورها شامل مواد شیمیایی و یا بیوفاکتورهایی هستند که می‌توانند تولید متابولیت‌های ثانویه در مو جودات زنده را تحریک کنند. به منظور تولید ترکیب فنلی آنتراکینون (Anthraquinone)، به شرایط خاص و دو سال زمان نیاز است ولی با استفاده از کشت بافت، در مدت چهار هفته به حداکثر تولید این ترکیب می‌توان دست یافت. در مواردی دیگر، تولید شیکونین و تاکسول از طریق کشت بافت با موفقیت به صورت صنعتی انجام و کاربرد تجاری آن نیز صورت گرفته است. بنابراین استفاده از فناوری کشت بافت می‌تواند در تولید متابولیت‌های ثانویه بدون توجه به منشا جغرافیایی گیاه، موثر باشد.