محرک‌ها و مواد افزایش‌دهنده شیر به‌عنوان مکمل‌ها یا داروهایی که تولید شیر در پستان را زیاد می‌کنند ( شیرآور) سبب افزایش غلظت پرولاکتین از طریق فعل و انفعال با گیرنده‌های دوپامین شده و در نتیجه باعث افزایش تولید شیر می‌شوند. مکمل‌ها و داروهای شیمیایی موجود در بازار اثر نامطلوبی بر محور فیزیولوژیک عصبی-غدد درون‌ریز شیردهی دارند و استفاده طولانی مدت آنها باعث ایجاد مسمومیت شده و سلامت انسان و دام را به خطر می‌اندازند. بنابراین محققان بسیار علاقمندند تا بتوانند استفاده از گیاهان دارویی موجود در طب سنتی را جایگزین آنها نمایند چراکه این گیاهان به‌راحتی در دسترس بوده و در بسیاری از موارد ارزان هستند و غالباً هیچگونه باقیمانده سمی در شیر باقی نمی‌گذارند. تحقیقات مرتبط با کاربرد دارویی گیاهان برای تولید فرآورده‌های طبیعی دامی می‌تواند در پی‌بردن به ترکیبات فعال جدید با ساختارهای جدیدی که می‌توانند به‌عنوان پیشگام برای توسعه مواد جدید افزایش‌دهنده شیر عمل نمایند، کمک کند. لذا با وجود اینکه شاید هنوز تعدادی از این فرآورده‌های گیاهی به‌طور علمی مورد ارزیابی قرار نگرفته باشند ولی استفاده سنتی از آنها در اغلب جوامع نشان می‌دهد که بسیاری از آنها بی‌خطر و موثر هستند. این پژوهش به یررسی برخی از مواد افزایش‌‌دهنده شیر گیاهی همچون یونجه، سیاه‌دانه، شنبلیله که بطور سنتی و تجاری در دسترس هستند خواهد پرداخت.