مقدمه: انجام فعالیت بدنی منظم، به کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی بخصوص در افراد بی‌تحرک منجر می شود. نقش فعالیتهای ورزشی اینتروال در تقویت فاکتورهای آمادگی جسمانی ممکن است بر سلامت و ارتقاء کیفی و عملکرد دستگاه قلب و عروق موثر باشد. لذا هدف از این تحقیق بررسی تاثیر تمرین شدید اینتروال بر برخی شاخص های آمادگی جسمانی،عملکردی، قلبی تنفسی دختران غیر ورزشکار بود. روش شناسی تحقیق: جامعه آماری تحقیق عبارت از کلیه زنان با رده سنی 18-23 سال با حداقل 2 ماه فعالیت ورزشی منظم بود. 20 نفر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب و به‌صورت تصادفی در یکی از گروه‌های تمرین اینتروال و کنترل قرار گرفتند. گروه تمرین اینتروال به‌طور منظم چهار روز در هفته تمرینات ورزشی اینتروال انجام دادند. قبل و بعد از انجام پروتکل ورزشی آزمون‌های ورزشی مربوط به هر یک از شاخص های مورد نظر انجام شد و رکوردها ثبت گردید. همچنین ترکیب بدنی ورزشکاران با استفاده از دستگاه بادی آنالایزر مدل In Body 270 اندازه‌گیری و ثبت شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تی همبسته در سطح P<0/05 مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند.یافته‌های تحقیق: تمرین شدید اینتروال بر شاخص های آمادگی جسمانی و عملکردی دوی استاندارد 3000 متر ، شاخص ضربان قلبی تنفسی ضربان قلب و نسبت باسن به کمر دختران غیر ورزشکار 18_23 سال تاثیر معنادار داشته است ( 05/0= p). بحث و نتیجه‌گیری: تمرین بدنی پتانسیل افزایش نشانگرهای عملکردی را به همراه دارد . به نظر می رسد شدت تمرین نقش واسطه ای کلیدی در هدایت اثرات دوره های ورزشی به سمت پاسخ های مثبت یا منفی ایفا می کند و می تواند بر شاخص های قلبی تنفسی و عروقی، شاخص های آمادگی جسمانی و رکوردهای آزمونها اثراتی داشته باشد و احتمالا با توجه به اثرات آنتی اکسیدانی بر تقویت سیستم ایمنی ، سلولها و ترشحات دفاعی در خون موثر باشد.