مسکن یکی از نیازهای انسان است که بر حسب توسعه و تغییر سطح زندگی ابعاد مختلف و متنوعی پیدا می‌کند. از سویی دیگر مسکن مهم‌ترین عنصر کالبد سکونتگاه‌های شهری و روستایی و جزئی از هویت کلی آنها و در عین حال مصداق یکپارچگی عناصر تشکیل دهنده هر بافتی است. معماری مسکن از هنرهای بشر است که شاید بیشتر از هر هنری خود را با عناصر بومی و منطقه‌ای هماهنگ کرده است. بنابراین تصمیم‌گیری در مورد معماری مسکن هر منطقه و برنامه‌ریزی برای حال و آینده آن توسط کارگزاران و کارشناسان معطوف به آشنایی با جنبه‌های گوناگون آن معماری است. این پژوهش با این هدف که تکنیک ساخت مسکن و هنر معماری همان قدر که از عوامل طبیعی تآثیر می‌گیرد از ساختار ذهنی و اجتماعی و فرهنگی هم تأثیر می‌گیرد بنابراین به دنبال این است که ویژگی‌های مسکن و معماری حاکم بر منطقه مورد نظر را معرفی کند و به یررسی و تحلیل برخی از تغییرات ساختاری در معماری مسکن بپردازد.
پژوهش حاضر کاربردی-توسعه‌ای است که بر اساس روش‌های ترکیبی(توصیفی، پیمایشی و میدانی-اکتشافی) شکل‌گرفته است. جامعه آماری پژوهش شهر کلاردشت در غرب استان مازندران است و تیم پژوهش الگوی معماری مسکن آن را مورد کاوش قرار داده است. با توجه به اینکه که شهر کلاردشت از جمله مقصدهای مهم گردشگری کشور بوده و با توجه به این مهم که این منطقه دارای فرهنگ غنی چندین هزار ساله می‌باشد و هنوز گوشه‌هایی از آن در معماری مسکن هویدا است، جامعه آماری از این منطقه انتخاب شده است. در پژوهش حاضر، جمع‌آوری اطلاعات در دو بخش کتابخانه‌ای و میدانی انجام شده است. در بخش مطالعات کتابخانه‌ای، با استناد به منابع مکتوب در زمینه الگوی معماری مسکن مورد بررسی قرار گرفت. در بخش مطالعات میدانی نیز جمع‌آوری اطلاعات با روش مشاهده و مصاحبه انجام گرفته است.