در سال­های اخیر، مباحث مرتبط با یادگیری الکترونیک توجه بسیاری از محققان را به خود معطوف نموده است. علیرغم افزایش توجه محققین به مطالعه سیستم­های یادگیری الکترونیک، تمرکز بر روی خروجی­ها و نتایج حاصل از به‌کارگیری این سیستم­ها، کمتر مورد توجه قرار گرفته است. این مقاله به بررسی نقش تعدیل‌کننده‌ی سازگاری درک شده بر رابطه‌ی بین کاربرد سیستم یادگیری الکترونیکی و نتایج آن می‌پردازد. ما نیز به مفهوم‌سازی نتایج یادگیری الکترونیکی با استفاده از عملکرد آموزشی، کمک به یادگیری درک شده و کمک به ساخت انجمن درک شده می‌پردازیم. سپس این فرضیه را ایجاد می‌کنیم که سازگاری درک شده، روابط بین کاربرد سیستم یادگیری الکترونیکی و متغیرهای خروجی را متعادل می‌سازد. این مدل با جمع‌آوری داده‌ها از دانشجویان دانشگاه (n=179) که در واحدهای چندگانه با استفاده از سیستم مدیریت یادگیری محبوب، شرکت کرده بودند، تست شد. یافته‌ها نشان می‌دهند که سازگاری درک شده، رابطه‌ی بین کاربرد سیستم یادگیری الکترونیکی و عملکرد آموزشی را متعادل می‌سازد. رابطه‌ی بین کاربرد سیستم یادگیری الکترونیکی و دستیار یادگیری درک شده و رابطه‌ی بین کاربرد سیستم یادگیری و دستیار ساخت انجمن درک شده را متعادل نمی‌سازد.