هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه مسئولیت پذیری با ارضای نیازهای بنیادین در نوجوانان شهر مهران بود. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری در این پژوهش همه نوجوانان شهر مهران که تعداد 364 نفر با استفاده از روش خوشه ای مرحله ا ی انتخاب شدند. اطلاعات این پژوهش از طریق پرسشنامه‌های ارضای نیازهای بنیادین گاردیا، دسی و رایان، پرسشنامه مسئولیت پذیری کردلو جمع آوری شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS22 انجام شد. روش آماری استفاده شده برای تجزیه و تحلیل داده‌ها بارون و کنی و بوت استرپ بود. نتایج آزمون فرضیه‌ کلی نشان داد بین مسئولیت پذیری با ارضای نیازدر نوجوانان شهر مهران رابطه معنادار وجود دارد. ضریب همبستگی بینارضای نیازهای بنیادین با مسئولیت پذیری 61/0 بود. بنابراین برای افزایش حس مسئولیت پذیری باید به عملکرد خانواده و ارضای نیازهای بنیادین توجه شود.