پدافند غیرعامل برنامه ریزی برای مقاوم سازی، بحران زدایی و ترمیم ساختارها و نهادهای فرسوده و ناکارآمد موجود در جامعه از قبیل ساختار اقتصادی مطرح می شود، که قطعا باور مشارکت همگانی و اعمال مدیریت های عقلایی و مدبرانه، پیش شرط و الزام چنین موضوعی است. پدافند غیرعامل برنامه ریزی جهت کاهش وابستگی ها و تلاش برای خوداتکایی در راستای ناکارآمد کردن اقدامات دشمنان است. یکی از مهمترین محورهای اجرای سیاست های پدافند غیرعامل تکیه مخارج دولتی بر دریافت مالیات و کاهش وابستگی به درامدهای نفتی می باشد. مالیات ها به عنوان معمولترین و مهمترین منبع مالی برای تامین درآمدهای عمومی و یکی از موثرترین ابزارهای سیاست های مالی دولت به شمار می روند. دولت می تواند به واسطه آن بسیاری از خدمات اجتماعی و رفاهی را در خدمت مردم قرار دهد و به بسیاری از فعالیت ها و جریانات اقتصادی و اجتماعی سمت و سوی لازم را ببخشد . بالا بودن سهم منابع حاصل از فروش نفت و پایین بودن سهم وصولی های مالیاتی در ترکیب منابع بودجه عمومی دولت، علاوه بر آن که عوارض ناگواری را همچون وابستگی درآمد کشور به صدور یک کالا در بر دارد، اقتصاد کشور را از امکان استفاده موثرتر از مالیات ها برای اعمال سیاست مالی محروم ساخته است. شاخص های ارزیابی نظام مالیاتی ایران نظیر سهم پایین مالیات ها از تولید ناخالص داخلی و منابع تامین بودجه، بیانگر آن است که نظام مالیاتی کشور از ساختار مطلوبی برخوردار نیست. در این مقاله ضمن تعریف و بیان مفهوم پدافند غیرعامل ساختار نظام مالیاتی ایران و موانع و مشکلات آن و نقاط ضعف آن بررسی شده است و به نقش مالیات در تحقق اهداف پدافند غیر عامل و نقش پدافند غیر عامل در ارتقای درآمدهای مالیاتی کشورپرداخته شده است.