فعالیتها و مشاغل مرتبط با بهداشت و درمان، از جمله فعالیتها و مشاغل سخت و مشكل مي باشند . به همین جهت كیفیت خدمات تندرستي و اثر بخشي و عدالت در ارائه آنها با تمایل و انگیزش كاركنان این بخش ارتباط مستقیم و تنگاتنگي دارد .اگر چه دسترسي به منابع انساني و شایستگیهاي ایشان اصلي اساسي در عملكرد كاركنان به حساب مي آید اما به تنهایي تضمین كننده سطح مطلوب عملكرد سازمان نیستند. در واقع عملكرد مطلوب سازمان، ارتباط مستقیم با سطح انگیزش کارکنان دارد، عاملي که مي تواند محرك و مشوق فرد در انجام منظم و دقیق وظایف باشد.
كاركنان سرمایه هاي با ارزش هر سازمان و عامل مهم و موثر بهره وري سازماني هستند . نیروي كار اگر با آرامش خاطر و انگیزه قوي به كار مشغول باشد و به دلایل گوناگون از آینده واهمه نداشته باشد، بهره وري او بالاتر خواهد بود .مجموعه اي از عوامل و ارزشهاي حاكم بر سازمان، بر روي بهره وري نیروي كار موثر مي باشند كه مهمترین عامل، انگیزه نیروي كار است.انگیزه نیروي ك ار تحت تاثیر دو عامل مادي و غیرمادي قرار مي گیرد . عوامل مادي به میزان حقوق و دستمزد افراد در مقایسه با سطح قیمتها در جامعه و برآورد نیازهاي اولیه افراد و عوامل غیرمادي یا معنوي عمدت ا" به جو مدیریتي و فضاي سازمان براي كاركنان بستگي دارد . توجه به عوامل موثر بر ایجاد انگیزه در ابعاد مادي (مانند حقوق و دستمزد، پاداش، امكانات رفاهي، محیط فیزیكي كار، ایمني ) و ابعاد غیر مادي (مانند وحدت شغل و شاغل، امنیت شغلي، عدالت وآموزش ) درارتقاء بهره وري نیروي انساني تاثیر دارد . شخصیت دادن به كارمند باید بصورت اصلي لاینفك از نظام بهبود بهره وري درآید. با توجه به این ابعاد، مهمترین عوامل موثر در كاهش بهره وري یك سازمان بشرح زیر برشمرده مي شود:
- ناعادلانه و نامتوازن بودن پرداختها
- نبود وضعیت كاري سالم و ایمن (عدم ایمني شغلي)
- ناهمگوني رشته تحصیلي و شغلي
- نبود كارآموزي و یا وجود كارآموزیهاي غیركاربردي
- بي كفایتي مدیریت
- نبود انسجام اجتماعي- فرهنگي در سازمان
این عوامل در شرایط مختلف محیطي، تاثیرات گوناگوني بر انگیزش كاركنان خواهند داشت . اصلاحات اقتصادي، اجنماعي، فرهنگي و قانوني بویژه در بخش سلامت یکي از آن دسته شرایطي است که به ش دت میزان تاثیر این عوامل را تغییر خواهد داد. به عبارتي اصلاحات در هر بخش بویژه در بخش سلامت با اقداماتي كه منجر به تغییر سیاستها، برنامه ها و فعالیتها مي گردد و در عمل اولویتها، قوانین و مقررات، ساختار سازماني و نظام مالي را دستخوش تغییر مي نماید، شرایط ن اپایداري را بوجود مي آورد كه این شرایط عوامل انگیزشي كارمند را با تنش بسیار روبرو مي سازند . به علاوه اقدامات اصلاحي كه در جهت اصلاح شرایط كاري انجام مي گیرد، همیشه اثربخشي لازم را نداشته و ممكن است با آثار منفي روبرو گردند . به همین جهت در جریان اصلاحات، كارمندان الگوهاي رفتاري ناخواسته اي را از خود بروز مي دهند كه مي تواند اهداف اصلاحات را زیر سوال ببرد.در این مقاله تاثیر روند اصلاحات بخش سلامت بر انگیزش كاركنان شاغل در این بخش مورد بررسي و تحلیل قرار مي گیرد.