مقدمه : نظام و اصطلاحات خویشاوندی اصطلاحاتی هستند که مردم در غیاب یا در خطاب خویشاوندان در ضمن صحبت و در اشاره به آنها به کار میبرند این اصطلاحات علاوه بر اینکه شاخص مناسبی در مطالعات مردم شناسی به حساب می آیند به لحاظ ساختار واژگانی و معنایی نیز مورد توجه زبان شناسان میباشند.
روش کار: در این پژوهش کتابخانه ای نظام های خویشاوندی در ملل مختلف مورد بررسی قرار گرفته و سعی شده پیروی گویش های مختلف ایران نسبت به این نظام مورد سنجش قرار گیرند .
نتیجه گیری: اکثر گویشهای مورد مطالعه از الگوی یکسانی پیروی میکنند؛ ولی در تعدادی از آنها، تفاوتهایی هر چند اندک وجود دارد .در تمامی گویشها خویشاوندان درجه اول واژگان ساده تری را به خود اختصاص داده اند و در گویش ایرانی گرچه ساختار یکسانی کم و بیش دارند ولی به لحاظ نوع واژه از تنوع قابل توجهی برخوردارند.