سبک زندگی امروزی به دلیل شرایط منحصربه‌فرد خود، انسان را به فردی حساس، بی‌تحرک و بسیار آسیب‌پذیر تبدیل کرده است. این سبک زندگی به‌ویژه در شهرهایی که در فعالیت‌های روزمره خود وابستگی زیادی به انواع ماشین‌ دارند، و در محیطی که فضای کافی برای حرکت و فعالیت بدنی وجود ندارد موردتوجه پژوهشگران اجتماعی قرار می‌گیرد. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر اولویت‌های تربیت‌بدنی بر مدیریت اوقات فراغت ورزشکاران می باشد. این پژوهش به بررسی تأثیر اولویت‌های های ورزشی بر فرآیند جامعه به‌صورت کیفی و تحلیلی درگذراندن اوقات فراغت معنادار ورزشکاران به‌عنوان یک نسل تأثیرگذار پرداخته است. نتایج این مطالعه در چهار مقوله اصلی بیان شده است: الف) اولویت اثرات روانی: کاهش و مقابله با استرس و افسردگی، افزایش اعتمادبه‌نفس، ایجاد خلاقیت و افزایش وضوح و تمرکز. ب) اولویت اثرات فیزیکی: بهبود عملکرد سیستم گردش خون، سیستم تنفسی، افزایش سطح هورمون، تقویت سیستم اسکلتی عضلانی، تقویت سیستم گوارش و تولید انرژی. ج) اولویت اثرات اخلاقی: تمرکز بر فضایل اخلاقی و نهی از منکرات اخلاقی، استفاده صحیح از موقعیت‌های شایستگی اکتسابی، مثبت اندیشی نسبت به انگیزه‌های ضروری و دوری از انگیزه‌های نامطلوب. د) اولویت اثرات اجتماعی: ایجاد حس همکاری، تمرین اجتماعی شدن، احترام به حقوق دیگران، فراگیری نحوه تعامل با دیگران، احترام به قانون و ایجاد مسئوليت پذیری.
نتیجه کلی حاصل از این پژوهش به متولیان توسعه ورزش و فعالیت‌های بدنی جهت اولویت‌ بخشی در برنامه‌های اجرایی پیشنهاد می شود.