یکی از دغدغه ها و معضلات جامعه امروز، پدیده رو به افزایش بزه¬دیدگی گروه های هدف می باشد و نظام عدالت کیفری به عنوان رکنی که مسؤولیت پیشگیری از وقوع جرم و اجرای عدالت را بر عهده دارد، باید تدابیر لازم را در جهت مقابله مؤثر با این پدیده اتخاذ نماید. اجرای کامل عدالت و پیشگیری از وقوع جرم، مستلزم به رسمیت شناختن بزه¬دیده به عنوان عضوی آسیب پذیر از جامعه و ترمیم آثار بزه¬دیدگی او و نیز شناسایی پارامترهای بنادین موثر در بزه¬دیدگی و مقابله با آن است. این امر به تدریج موجب تعدیل ماهیت کیفری و سزادهنده نظام عدالت کیفری شده و زمینه حضور مددکاران اجتماعی را به منظور تفقد و دلجویی از بزه¬دیده، ترمیم آثار بزه¬دیدگی ، پیشگیری از وقوع وتکرار جرم در قوانین موضوعه کیفری فراهم نمود.
این پژوهش با روش توصیفی – تحلیلی به جایگاه مددکاران اجتماعی در قوانین موضوعه کیفری است که به تحلیل و نقد جایگاه مددکاران اجتماعی پرداخته شده است .
نتایج : نتایج و دستاورد های این پژوهش نقش جدید مددکاران اجتماعی به صورت مصرح و تبیین شده در قوانین کیفری نوین به عنوان یک نهاد جدید پذیرفته شده قانونی که نقش شایانی درپیشگیری از تکرار جرم و ایجاد رویکرد بازگشت پذیری شخص متهم به جامعه به عنوان یکی از کارکردهای حقوق کیفری دارد انجام شده است
بحث و نتیجه گیری : . فراهم آوردن امکان مشارکت بزه دیدگان از پررنگ¬ترین و مهمترین اقداماتی است که مددکاران اجتماعی می¬توانند در جریان رسیدگی، به انجام برسانند. نقش مددکاری اجتماعی در این موضوع، از دو بعد قابل بررسی است. اول، خدماتی که مددکاری اجتماعی به مرجع قضایی ارائه می¬کند تا بتواند زمینه¬ مشارکت بزه دیده را فراهم نماید و دوم، خدماتی است که مددکاری اجتماعی به بزه¬دیده ارائه می-کند تا آمادگی لازم را برای مشارکت به دست آورد.. این مهم به موجب قانون آیین دادرسی کیفری و مجازات اسلامی جدید حاصل شده است.