سیستم آموزشی در هر کشور بخش بزرگی از دولت را تشکیل می دهد و به تبع آن مسائل، مشکلات و دغدغه های این حوزه نیز بسیار است .در بحث خساراتی که در این حوزه ممکن است وارد شود ، خود می تواند به طور اخص یک قانون یا بخشی از یک قانون باشد و حقوقدانان این خسارات را به نام خسارات آموزشی می شناسند ، همچون قانون فرانسه که بخشی از قانون مدنی این کشور به این بحث می پردازد اما در قوانین ایران به طور اخص این قانون را نه به طور جداگانه و نه به شکل بخش مشخص از یک قانون نداریم. لذا حقوقدانان ایران پرونده های مطروحه در این حوزه به برخی مواد مرتبط در قانون مدنی، قانون مسئولیت مدنی و آیین نامه اجرایی مدارس استفاده می نمایند. به هر حال باید اذعان داشت بررسی میزان و نوع جبران خسارات در محیط های آموزشی همچون مدرسه و نقش هریک از عوامل همچون ، دانش آموز ، معلم ، مدیر و آموزشگاه و ادارات آموزش و پرورش و کانون پرورش فکری در بروز و جبران خسارات وارده چقدر بوده و چقدر وظیفه نگهداری و جبران دارند مسأله ای است که شاید به طور واضح مشخص نگردیده که باید اختصاصاً به آن پرداخت . در حقوق ایران برای آموزشگاه ، مدرسه و اداره آموزش و پرورش نقش کارفرما را در نظر گرفته و بین معلم و آموزشگاه ، مدرسه ، مرکز کانون پرورش فکری ، کانون زبان و مجتمع آموزشی رابطه تبعیت و گماشتگی برقرارمی باشد. نهایتاً در این مقاله قصد داریم به بررسی مسئولیت مدنی و جبران خسارت ناشی از حوادث دانش آموزان در مدارس پرداخته و مسئولیت هریک از عوامل مسئول و همچنین دولت و آموزش و پرورش و مدرسه در این راستا مورد بررسی و مداقه قرار گیرد.