هر رفتاری اعم از فعل یا ترک فعل ( انجام دادن عمل و یا ترک و عدم انجام عملی ) که در قانون برای آن مجازات معین شده باشد جرم محسوب می گردد ؛ درواقع عملی که قانون را نقض می کند جرم می گویند و کسی که مرتکب این عمل می گردد مجرم می نامند و برای به وقوع پیوستن عمل مجرمانه ، عناصر و ارکانی بصورت مشترکأ درنظر گرفته شده است که عبارتند از : عنصر ( رکن ) قانونی ، عنصر مادی ، عنصر معنوی ( روانی ) ، و همه ی این عناصر سه گانه در یک عمل نکوهیده و مجرمانه باید بطور کامل و واقعی وجود داشته باشد تا بتوان اعلام کرد که جرم تحقق یافته است ؛ بدین معنا که فقدان هر یک از عناصر فوق الذکر منجر به عدم انتساب جرم مدنظر به شخص متهم می گردد و ممکن است حسب مورد حکم بر برائت وی داده شود یا تحت عناوین دیگری به کیفر و مجازات برسد . عنصر قانونی دلالت دارد بر اینکه تحقق جرم و صدور حکم مجازات شخص مجرم ، در قانون پیش بینی شده باشد بدین معنی که فعل یا ترک فعل موردنظر را قانونگذار جرم شناخته و کیفری برای آن مقرر کرده باشد ، مضافأ اینکه اگر شخص ، فعل یا ترک فعل مشخص و مجرمانه ی خود را به منصه ظهور و به مرحله فعلیت برساند ، عنصر مادی خواهد بود و این رفتار مجرمانه اگر با اختیار و انگیزه و سوء نیت موردنظر و مجرمانه باشد عنصر روانی ( معنوی ) خواهد بود و لازمه تحقق هر جرمی در قانون ایران نیز ، جمع این عناصر است. حال در این پژوهش به بررسی مجرم و عناصر و ارکان تشکیل دهنده جرم پرداخته و آثار وجود و یا فقدان این عناصر را بیان خواهیم کرد .