نیروی مدیریت مهمترین منبع یک سازمان است. اگر این منبع همزمان صرف بهره برداری از فرصت های متعدد و گوناگون شود، حتی بهترین راهبردها هم به سختی امکان اجراء شدن، خواهند داشت . یکی از دشوارترین وظایف مدیریت ، قراردادن خود و سازمان در مسیر «راهبرد صحیح» است. برای حل این مشکل مدیران از نسبت بازده مدیریتی استفاده می کنند. مهمترین پرسش در این راستا این است که: چرا همه مدیران مستقیماً برای به حداکثر رساندن بازده مدیریتی خود اقدام موثری نمی کنند ؟ پاسخ چنین است:
1.بسیاری از گرایشهای طبیعی موجود در سازمان همواره بر ضد بازده مدیریتی عمل می کنند ، مثلاً مدیران به سوی فرصتهای مختلف موجود در بازار جذب می شوند و توجه همزمان به این فرصتها باعث کاهش بازده مدیریتی می شود.
2.مدیران معمولاً به سراغ مشکلی که بزرگتر به نظر می رسد و یا مشتریانی که توقعات بیشتری دارند، می روند .
3.برنامه هایی مانند بازبینی عملکرد سازمان که سبب رشد دیوانسالاری می شوند.
نهایتاً باید توجه داشت تنها عامل موفقیت سازمان در عصر اطلاعات كاركنان و مدیران آن هستند.مدیران این دوره نیازمند هوشمندی، تخصص و دید وسیعتری برای مقابله با چالشهای فراروی خود خواهند بود. در این مقاله سعی شده است تا با شناسایی و تشریح این چالش ها، مدیران را هرچه بیشتر با این چالش ها آشنا ساخته و به آنها در رویارویی با این چالش ها كمك كند.