انسان از آغاز پيدايش بر روي كره زمين و در گذر تاريخ همواره در برابر حوادث طبيعي ،به علت نبود تشكيلات منسجم و حمايتي لازم ، در جستجوي راه هايي بوده است تا با ياري ديگران به پايداري خود در مقابل خطرات بيفزايد . با تكامل تدريجي جوامع راه هاي حمايتي نيز تكامل و انسجام يافت و ساختار هاي قبيله اي، محلي و خانوادگي به حمايت از اعضاي خود برخاستند . اما اين روش ها در اين استحكام و كارايي هيچگاه كافي و منسجم نبود به ويژه از هنگامي كه صنعت و امور وابسته به آن در جوامع پديدار شد. امروزه تامين اجتماعي يكي از سازمان هاي موثر در ارائه خدمات بيمه اي خدمت رساني و درجه پيشرفت فني و فرهنگي اش علاقمند است تا تعداد بيشتري از شهروندان را زير چتر خدمات اجتماعيش قراردهد. در ايران نيز به دلايل مختلف از دهه هاي پيش در اين مسير گامهايي برداشته شده است. اگر چه هنوز تامين اجتماعي در بين آحاد ملت فراگير نشده است، اما اين خدمات با در بر داشتن ابعاد مختلف حمايتي پشتوانه بسيار مطلوبي براي بيمه شدگان و خانواده آنها بشمار مي رود . تامين اجتماعي و جنبه هاي بيمه اي آن به عنوان حق هريك از افراد شناخته شده و تمام جوامع صرف نظر از نوع نظام سياسي و اقتصادي از دوران يونان قديم تا عصر حاضر به عنوان يك ضرورت اجتماعي مورد توجه قرار داشته و حتي طبق اصل 29 قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران تامين اجتماعي حق همگاني براي يكايك افراد كشور قلمداد گرديده است. سازمان تامين اجتماعي نهاد قانوني منحصر به فردي است كه بر اساس قانون مسئوليت گسترش انواع بيمه هاي اجتماعي و تعميم آن به كليه اقشار جامعه ( تابع قانون كار) شامل اجرت بگیران، صاحبان حرف و مشاغل آزاد را در سطح كشور عهده دار مي باشد.