قاعده این است که هر کس مسئول خطاهای خویش باشد ، خطاهایی که خود مرتکب میشود یا دستور ارتکاب آن ها را می دهد و وسایل آن را فراهم می کند، مسئولیت های ناشی از فعل غیر چهره ی حمایتی دارد و معمولاً برای این است که زیانی جبران نشده باقی نماند. منشا التزام و تعهد ممکن است که اراده و قرارداد متعهد باشد که به تعهد ارادی یا تعهد قراردادی تعبیر می شود. گاهی قراردادی که ما بین طرفین وجود دارد بر اساس مفاد تعهد طرفین پیش نرفته و متعهد نمی تواند به تعهد خود در مقابل متعهد له عمل کند و علت آن هم عدم انجام تعهد ثالث در مقابل متعهد قراردادی است و گاهی اشخاص در قرارداد خود می خواهند تعهد نمایند که در صورت وقوع فعل توسط ثالث و ایجاد ضرر مسئولیت خساراتی را که ثالث بوجود آورده به موجب این قرارداد متعهد شده و بر عهده بگیرند ، به عبارتی در مواردی که شخص ثالث براسا فعل خود موجب ایجاد خسارت از سوی متعهد قراردادی به غیر شده و مسئول جبران خسارت زیان دیده به طور مستقیم است ، شخصی غیر از زیان زننده مسئول جبران خسارت های او در مقابل زیان دیده باشد و خسارت های وارده از سوی او را جبران کند که اصطلاحاً با نام مسئولیت قراردادی ناشی از فعل دیگری یا فعل غیر مورد بررسی قرار می گیرد.