در ابتداى هزاره سوم، حجم عظيمى از قواعد حقوق بشر به بركت تلاشهاى بى وقفه سازمان ملل متحد، وارد حقوق بين الملل شده و به لحاظ حقوقى، دولتها را در قبال اجراى آن، متعهد ساخته است. فرايند بين المللى شدن حقوق بشر با تصويب و لازم الاجرا شدن منشور ملل متحد، تصويب اعلاميه جهانى حقوق بشر، ميثاق بين المللى حقوق مدنى و سياسى، ميثاق بين المللى حقوق اقتصادى، اجتماعى و فرهنگى و معاهدات گوناگونى كه در سطح جهانى و منطقه‏اى مورد پذيرش دولتها قرار گرفته، به انجام رسيده است. ماهيت‏حقوق بشر اصطلاح « حقوق بشر »، نسبتا جديد است و فقط پس از جنگ جهانى دوم وتاسيس سازمان ملل متحد در سال 1945 وارد محاورات روزمره شده است.اين عبارت جايگزين اصطلاح «حقوق طبيعى‏» و «حقوق انسان‏» گرديده كه قدمتى بيشتر دارند قواعد حقوق بشر حاوي يك سلسله احكام مثل آزادي بيان، منع شكنجه و اصل برائت است. ولي همه اين قواعد مبتني بر ۳ قاعده اصلي است: آزادي، برابري، عدالت.در واقع حقوق بشر گویای حق برخورداری از آزادی، برابری و عدالت فارغ از رنگ، نژاد، طبقه، دین، مذهب، زبان و ملیت برای تمامی انسان ها در سرتاسر جهان می باشد.هدف از این پژوهش بررسی حقوق بشر و چگونگی به اجرا درآمدن آن با توجه به اسناد بین المللی تدوین شده در این زمینه و همچنین بررسی چالشهای اجرای این قواعد در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه می باشد.