فساد اقتصادی در نظام بانکی ایران یکی از جرایم اقتصادی شایع در چند دهه اخیر در ایران بوده است و با توجه به رشد روز افزون آن در فضای پولی و اقتصادی کشور لزوم پیشگیری از این جرم را بیش از پیش مشخص می نماید. بانک ها با اعتقاد به این حقیقت که امروزه فساد در صور گوناگون آن نظیر رشوه، پولشویی، تقلب، اختلاس، تبانی و کسب امتیازات خاص، به صورت سیستمی در حال شکل گیری است، با ملحوظ نظر داشتن چهار حوزه اصلی تاثیرگذار در ایجاد و گسترش فساد در نظام بانکی کشور شامل عدم شفافیت در مراودات مالی و تبادلات بانکی ، نظارت بانکی و چالش های آن ، چالش های پیشروی بازار غیرمتشکل پولی و ناکارآمدی سیستم های اطلاعاتی بین دستگاه ها ، با به کارگیری فناوری های نوین و توسعه زیرساخت های اطلاعاتی و نظارتی در راستای نظارت دقیق و همه جانبه بر عملیات بانکی، حصول اطمینان از رعایت استانداردها و ضوابط، تطبیق عملیات بانکداری با ضوابط مبارزه با پولشویی و پرهیز از اقدامات بازارشکنانه، اهتمام ویژه ای در مبارزه با عوامل موثر در مفاسد اقتصادی در حوزه پولی و مالی می توانند با موفقیت در این مسیولیت خطیر، تلاش بی شایبه و همه جانبه ای را برای ایجاد اشراف و حاکمیت مناسب در بانک ها ایجاد نمایند. اقتصاد دولتی و درآمدهای هنگفت نفتی از نبود سازوکارهای مناسب برای کنترل دخل وخرج دولت ها،از جمله موارد تسهیل کننده فسادهای مالی است که باگذشت سه دهه همچنان راه را برای سوءاستفاده کنندگان بازگذاشته است. با نگاهی به تاریخچه فسادهای اقتصادی در کشور درمی یابیم که ریشه فساد درکشور از گذشته های دور وجود داشته است،اما هیچیک توان رقابت با فسادهای اقتصادی معاصر کشور را ندارند؛فسادهایی که دیگر آنقدر گسترده شده است که حتی در ادبیات کلامی روزمره نیز به صورت لطیفه ردوبدل می شود. سیستم بانکی معمولا پای ثابت اختلاس های کشور است و هر از چندگاهی که خبری در مورد اختلاس ها منتشر می شود نام یکی از بانک ها در میان است که بسیاری از کارشناسان ضعف نظارتی مفرط بانکی را مهمترین عامل اختلاس های بانکی می دانند.