الگو شخصیت مرزی به علت ارتباط نامناسب اولیه است که منجر به ایجاد طرحواره های ناسازگار اولیه می شود. طرحواره درمانی قصد تغییر این الگوها را دارد اما این کار زمانبر است. درمان پذیرش و تعهد سعی در تغییر رابطه با آنها را دارد اما همچنان الگوها باقی می مانند. هدف از این پژوهش آن است که نشان دهد ترکیب این دو درمان موج سوم می تواند باعت بهبود کارآمد طرحواره ها شود. روش: جامعه آماری آن دانشجویان شهر تهران و نمونه پژوهشی آن از دانشگاه تهران و در دسترس بود که در مقیاس شخصیت مرزی در میانه خط برش قرار داشتند. ابزار آن مقیاس شخصیت مرزی و پرسشنامه طرحواره یانگ 90 سوالی بود. یافته ها با رگرسیون چند متغیره تحلیل شد و نتایج نشان داد این درمان ترکیبی باعث بهبود طرحواره های ناسازگار اولیه می شود. نتیجه: گروه درمانی ترکیب طرحواره و درمان پذیرش و تعهد بر بهبود طرحواره های ناسازگار دانشجویان با الگوهای شخصیت مرزی موثر است.