اصولا ناحيه بندي يکي از مفاهيم مهم برنامه ريزي ملي- منطقه¬اي است، که بنياني رابراي برنامه ريزي هم پيوند منطقه اي فراهم مي آورد. در حقيقت ناحيه بندي گردشگري، چگونگي و چارچوب توسعه گردشگري از منظر تطبيق ساختار و ترکيبات عرضه، شامل؛ منابع و جاذبه ها، محيط اقتصادي- اجتماعي، خط مشي عمومي، زيرساختها (مانند حمل و نقل و دسترسي) و تسهيلات، تاسيسات و خدمات با منابع بازار را مشخص مي سازد و سیاست های سرمایه گذاری و تکنیک های اجرایی در سطح منطقه ای، شامل؛ مرحله بندی توسعه،برنامه ریزی پروژه وضوابط ناحیه بندی منطقه ای است که استانداردهای توسعه و طراحی تسهیلات گردشگری را نیز می¬توان در این سطح از برنامهریزی مدنظر قرار داد. ناحيه بندي با استفاده از تکنيک هايي مانند استفاده از ماتريس هاي ارزيابي کيفي و کمي و روش روي هم گذاري نقشه هاي پايه محدوده مورد مطالعه، انجام مي گيرد. با توجه به برآيند روش هاي ناحيه بندي گردشگري استان سيستان و بلوچستان هفت ناحيه گردشگري در استان قابل شناسايي است که با توجه به منابع گردشگري شاخص آنها، عبارتند از؛ 1 ناحيه تمدني سيستان، شامل شهرستان¬هاي زابل، هیرمند و زهک 2 ناحيه زاهدان بزرگ، شامل شهرستان زاهدان 3 ناحيه آب¬هاي نيلگون، گلفشان ها وکوه هاي مينياتوري، شامل شهرستان هاي چابهار و کنارک 4 ناحيه تفتان، شامل شهرستان خاش 5 ناحيه نخل و آميزه قومي، شامل شهرستان ايرانشهر 6 ناحيه گاندو و محصولات گرمسيري، شامل شهرستان هاي سرباز، نيکشهر و دلگان 7 ناحيه نخلستان هاي سرسبز، شامل شهرستان سراوان و زابلی. در وضعيت کنوني استان سيستان و بلوچستان سه قطب اصلي گردشگري زاهدان، چابهار و زابل كه داراي جذابيت هاي سه گانه طبيعي، تاريخي و انسان ساخت هستند، وجود داشته و بيشترين تمركز عرضه كالاها و خدمات گردشگري نيز در مركز و حوزه‌هاي پيراموني اين سه مقصد پديدار گشته‌است.